Op Kerstavond lag er weer een Postcrossing kaartje in de bus. Nog steeds niet het kaartje dat al ruim een week in PostNL app staat, daar vervolgens even uit verdween en er nu wéér in staat. Hopelijk komt het vandaag dan eindelijk.
Het kaartje dat ik op Kerstavond ontving, komt uit Wit Rusland en het is dit kaartje dat er 30 dagen over heeft gedaan en 1228 kilometer heeft afgelegd om hier te komen. Door de drukke Kerstdagen is het er helaas niet eerder van gekomen om dit kaartje eerder te registreren en op dit blog te plaatsen.
De afzender heeft een hele bijzondere schrijfstijl. Het is net of hij een gedicht schrijft, heel mooi! Ik zal het niet vertalen, zodat er niks van zijn manier van schrijven verloren gaat:
“The fallen snow melted quickly, leaving only a thin, fleeting blanket on the ground. And when it disappeared, it almost felt like spring was already here.
Recently, I stumbled upon Robert Miles’s track “Children”. I used to listen to it when I was just a kid, and turning it on now, it transported me back in time.
I have never seen the sea in my life, but I plan to visit the cold Baltic Sea in 2025.
When I was a kid, this synthetic rhythm took me far away into my dreams, and now it seems to ask: “so what have you achieved in that time?” I answer: “Yes, I probably didn’t achieve anything, I just lived”.
I eagerly await the arrival of spring. I have grand plans for it. I want to fall in love so deeply that I lose myself in the moment.”
Dit is het nummer “Children” van Robert Miles waar hij het over heeft, je kent het vast wel:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten